توای رامین توای دیرینه دلدارم..

                              چومیخواهم که نامت رانهانی برزبان ارم

صدادرسینه ام چون اه میلرزد

                             چومیخواهم که نامت رابه لوح نامه بنگارم

قلم دردست من بیگاه میلرزد

                            نمیدانم چه بایدکرد..نمیدانم چه باید گفت

به یاداورسخنهای مرادرنامه پیشین

                           سخن هائی که برمیخاست چون اه ازدلی غمگین

                     چنین گفتم دران نامه

*...اگرچرخ فلک باشدحریرم            ستاره سربه سرباشددبیرم

نویسنداین دبیران تا به محشر         امیدوارزوی من به دلبر

به جان من که ننویسندنیمی          مرادرهجرننمایند بیمی...*

من ان شب کاین سخنهابرزبان راندم

                                 ندانستم کزین افسانه پردازی چه میخواهم

...ولی امروزمیدانم

                      نه میخواهم حریراسمان طومارمن گردد

                نه میخواهم ستاره ترجمان عشق افسونکارمن گردد

                   حریرشب نمی اید به کارمن

                   نه برگ وریگ وماهی غمگسارمن

                   سرمژگان خودرا خامه خواهم کرد

                   حروف ازاشک خواهم ساخت

                  ببینم می توانم نامه ای اندوهگین پرداخت...

                                           ن-نادرپور

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: